Rzecz nieprawdopodobna - Proroctwa

„Jeśli wykluczy się niemożliwe, to, co pozostanie, choćby całkiem nieprawdopodobne, musi być prawdą” (Guards Guards! ).

W tajemniczej historii ludzkości jest jeden epizod tak nieprawdopodobny, że do dzisiaj nie wiadomo, co z nim zrobić. Idąc śladami faktów, historia tego epizodu staje się nieznośnie niewiarygodna i nie do przyjęcia, ponieważ przypomina cudowną baśń. Paradoksalnie, próby racjonalnego podważenia owej historii stoją w całkowitej sprzeczności z historycznymi faktami.

Otóż istnieje pewien zbiór bardzo starych tekstów, różniących się między sobą autorstwem, wiekiem powstania, formą i treścią. Wszystkie one jednak mają jeden zbieżny motyw: opisują „mityczne” proroctwa przyjścia tajemniczego posłańca Bożego. Wszystko by było do przyjęcia, gdyby się na mitach skończyło. Wtedy można by je wszystkie wsadzić między bajki panteonu podobnego do greckiej mitologii. Nauka zaszufladkowałaby tą historię w szufladzie z etykietką „mity dotyczące bóstw” i byłoby pozamiatane w naukowym porządku. Stało się jednak coś, co zburzyło ów racjonalny porządek i co z denerwującym wręcz uporem nie da się w żaden sposób zaszufladkować. Otóż mit, który wydawał się cudowną bajką, zrealizował się w realnym świecie.

Ten Posłaniec Boży, jak nietrudno się domyślić, to Jezus Chrystus, a wspomniane stare teksty to Stary Testament. Blisko 300 proroctw z różnych wieków opisuje przyjście posłańca Bożego. Jakie jest prawdopodobieństwo zrealizowania się wszystkich w jednej osobie? Rachunku dokonał z punktu widzenia matematyki pewien naukowiec W. Stoner, w książce „Science Speaks”. Początkowo bierze on pod uwagę tylko osiem proroctw. Oblicza prawdopodobieństwo spełnienia każdego z nich, po czym sprawdza szanse zrealizowania się wszystkich ośmiu proroctw. W końcu ustala przybliżoną liczbę ludzi żyjących od czasów proroków do dzisiaj, by dojść do prawdopodobieństwa zrealizowania się ośmiu proroctw przez jednego człowieka żyjącego w tym przedziale czasowym. Stosując matematyczną teorię prawdopodobieństwa otrzymuje wynik: 1 do 10¹⁷, to jest 1 do 100.000.000.000.000.000 (jeden do stu milionów miliardów). Stosując te same kryteria Stoner oblicza prawdopodobieństwo dla 48 proroctw i uzyskuje wynik 1 do 10¹⁵⁷. Taka liczba przekracza wielokrotnie szacunkową ilość elektronów we Wszechświecie. Pamiętajmy, że w Piśmie Świętym jest blisko 300 proroctw i wszystkie zrealizowały się w osobie Jezusa Chrystusa.

Jak wyjaśnić fakt, że szereg osób z różnych czasów, nie mających ze sobą styczności, potrafiły przewidzieć na wiele wieków wcześniej szczegóły z życia tego samego człowieka? Jedynym logicznym wyjaśnieniem, które podaje tradycja Izraela, to otrzymywanie objawień od Boga, który zna przyszłość. W Jezusie dokonała się rzecz z punktu widzenia prawdopodobieństwa niemożliwa, która nie miała nigdy miejsca w życiu innych postaci historycznych. Spełniły się wszystkie proroctwa, nawet te, które między sobą wydawały się być sprzeczne. A jednak po wypełnieniu, wszystkie ułożyły się w logiczną całość.

(Na podstawie książki: Antonio Socci - „Śledztwo w sprawie Jezusa”)

Część proroctw:

Temat
Proroctwo
Wypełnienie

Bóg obwieszcza przyjście Tego, który miażdży Szatanowi głowę: będzie to człowiek i urodzi się z kobiety
Rdz 3,15
Rz 5,12-21
Będzie potomkiem Sema
Rdz 9,26
Łk 3,23-34
Prarodzicem Mesjasza będzie Abraham
Rdz 12,3
Mt 1,1
Mesjasz będzie pochodził od Izaaka
Rdz 17,19
Łk 3,23-34
Mesjasz będzie pochodził od Jakuba (Izraela)
Rdz 28,14
Łk 3,23-34
Będzie należał do pokolenia Judy, jednego z dwunastu synów Jakuba
Rdz 49,10
Łk 3,23-34
Ap 5,5
Mojżesz otrzymuje od Boga zapowiedź, że Mesjasz będzie wielkim prorokiem
Pwt 18,15
J 5,45-47
Dz 3,20-22
Będzie potomkiem Booza i Rut
Rt 4,12-17
Łk 3,23-34
W pokoleniu Judy Mesjasz będzie pochodził z rodziny Jessego, ojca Dawida
Iz 11,1
Łk 3,23-32
Mesjasz będzie potomkiem Dawida
2 Sm 7,12-13
Mt 1,1
Jest jednak odwieczny, zasiada po prawicy Boga i Dawid nazywa Go „Panem”
Ps 110,1
Mt 22,44
Mesjasz będzie potomkiem Zorobabela
Ag 2,23
Łk 3,23-27
Narodzi się z żydowskiej Dziewicy
Iz 7,14
Jr 31,22
Łk 1,34-35
Urodzi się w Betlejem Efrata
Mi 5,1
Mt 2,5-6
Urodzi się w czasach, gdy pokolenie Judy utraci już godność królewską (czyli w czasach króla Heroda i cesarstwa rzymskiego)
Rdz 49,10
J 9,15
Ga 4,4
Mesjasz przyniesie królestwo Boże, które na początku będzie małe i nic nieznaczące jak kamyk, ale potem skruszy wszystkie wielkie królestwa i stanie się górą trwającą na wieki
Dn 2,31-45
Mt 13,31
Jego narodzenie nastąpi w czasie pokoju panującego na całym świecie
Ps 72,7
Iz 2,4
Toto orbe in pade composito... Jesus Christus... in Bethlehem Iudae Nascitur... (orędzie na Boże Narodzenie w liturgii Kościoła)
Jego narodzeniu towarzyszyć będą znaki na niebie (gwiazda)
Lb 24,17-19
Mt 2,2
Oddadzą Mu pokłon królowie Wschodu i ofiarują Mu złoto i kadzidło
Ps 72,10-11
Iz 60
Mt 2,1-11
Będzie słychać płacz dzieci...
Jr 31,15-17
Mt 2,16-18
Mesjasz będzie przebywał w Egipcie, skąd zostanie wezwany
Oz 11,1
Mt 2,1
Będzie pokorny
Iz 42,2
Za 9,9
Mt 11,29
Będzie sprawiedliwy
Jr 23,5-6
J 5,30
Cały świat oczekuje Jego słowa
Iz 42,4
J 12,20-23
Będzie światłem dla wszystkich narodów
Iz 42,6


Będzie królem wiecznego królestwa obejmującego całą ziemię
Ps 2,7-8
1 Krn 17,11-14
Łk 1,32-33
Ap 22,3-5.16
Jego misja zostanie zapowiedziana i przygotowana przez wysłannika
Ml 3; 3,23
Mt 11,10
Głos wołającego na pustyni, który przygotuje drogę Mesjaszowi
Iz 40,3-5
Ml 3,1
Łk 3,3-6
Mt 3,1-4
Mesjasz objawi się przede wszystkim w Galilei
Iz 9,1-2
Mt 4,12-17
Jest On mądrością, z którą Bóg stwarzał świat
Prz 8,30
J 1,2-3
Uczci swoją obecnością drugą świątynię
Ml 3,1
Ag 2,6-9
Łk 2,27-32
Nie zamilknie wobec tych, którzy bezczeszczą świątynię
Ps 69,10
J 2,13-17
Mesjasz będzie pokorny i przyniesie pokój
Za 9,9-10
Mt 11,29
Mesjasz będzie dokonywał cudownych uzdrowień
Iz 35,5-6
Łk 6,17-19
Mesjasz będzie uzdrawiał ślepych i głuchych
Iz 35,5-6
Iz 42,7
Mk 10,51-52; 7,32-35
Mt 9,27-30
Mesjasz będzie uzdrawiał chromych i niemych
Iz 35,6
Mt 12,10-13; 9,32-33
Mesjasz będzie głosił dobrą nowinę ubogim, ludziom złamanym na duchu, niewolnikom wolność, wyzwolenie więźniom i miłosierdzie od Pana
Iz 61,1-3
Łk 4,17-21
Jego słowo będzie ostre jak miecz
Iz 49,2
Ap 2,12-16
Hbr 4,12
Mesjasz będzie mówił w przypowieściach
Iz 6,9
Mt 13,13-15
Mesjasz będzie przemawiał jak ten, kto ma władzę od Boga
Pwt 18,15-19
J 12,48-50
Mesjasz będzie pełen współczucia dla zranionych, zagubionych i potrzebujących
Iz 42,3; 40,11
Mt 11,4-5
Mesjasz objaśni Pisma, które odnosiły się do Niego, i na Nim spełnią się proroctwa
Ps 40,8-9
Łk 24,44
Mesjasz nie będzie sądził po pozorach
Iz 11,3
J 7,24
Bóg ma Syna
Prz 30,4
Mt 3,16-17
Mesjasz jest Synem Boga
Ps 2,7
2 Sm 7,14
1 Krn 17,13
Łk 1,31-35
Mk 9,7
Mesjasz oświadczy, że jest Synem Boga
Ps 2,7
J 5,18; 9,35-37
Mesjasz będzie człowiekiem, ale objawi się jako Bóg
Jr 23,5-6
J 10,33
Mesjasz będzie miał wygląd człowieka, ale będzie pochodził od Boga
Dn 7,13-14
Mk 8,31; 9,1-8
Będzie to Bóg, który przyjdzie na pomoc ludziom i zamieszka wśród nich
Ps 46,6-12
Iz 7,14; 9,5-6; 40,3; 63,8-9
J 12,45; 10,30; 14,7.10-11
Mesjasz zawrze Nowe Przymierze, a Jego Prawo będzie wypisane w sercach
Jr 31,31-34
Mt 26,28
Hbr 8,6-7; 8,13; 10
Starożytne obrzezanie było tylko przemijającym znakiem, ponieważ w Nowym Przymierzu Bóg obrzeza serce
Pwt 30,6
Dz 15,5-29
Hbr 7,18; 10,1-14
Mesjasz położy kres grzechowi oraz ustanowi nową i wieczną sprawiedliwość
Dn 9,24
Ga 1,3-5
Hbr 10,11-14
Mesjasz przyniesie dobrą nowinę ubogim, wyzwoli z niewoli grzechu i śmierci oraz pocieszy strapionych
Iz 61,1-2
Łk 3,16-22
Mesjasz dokona triumfalnego wjazdu do Jerozolimy, ale pokornie (Jego królestwo bowiem będzie królestwem miłości) przyjedzie na oślicy, a nie na rumaku jak władca
Za 9,9
J 12,9-15
Łk 21,1-10
Mesjasz zostanie uznany za króla
Za 9,9
J 12,12-13
W czasach przyjścia Mesjasza lud Izraela będzie ciemiężony i dręczony przez niegodziwych pasterzy
Za 11,4-5
Mt 23,1-4
Mesjasz padnie ofiarą spisku wszystkich możnych
Ps 2,2
Mt 26,3-4
Łk 23,12
Mesjasz zostanie uderzony, a Jego ludzie się rozproszą
Za 13,7
Mk 14,27
Mesjasz zostanie zupełnie sam i bez niczyjej pomocy
Ps 22,12
Ps 69,9.22
Mk 14,50
Mesjasz zostanie zdradzony przez przyjaciela, który jadł z Nim przy jednym stole
Ps 41,10
Mk 14,17-18
Dz 1,16-17
Zostanie wydany za trzydzieści srebrnych monet wrzuconych do skarbca świątyni
Za 11,12-13
Mt 26,14-15; 27,3-5
Dom zdrajcy pozostanie pusty
Ps 69,26
Dz 1,16-20
Zdrajca nie będzie żył długo, a jego miejsce zajmie ktoś inny
Ps 109,8
Dz 1,16-26
Przeciwko Mesjaszowi wystąpią fałszywi świadkowie oskarżenia, a proces odbędzie się niezgodnie z prawem
Ps 109,2-5
Mk 14,55-59
Dręczony sam pozwoli się gnębić i nie otworzy swoich ust wobec oskarżycieli
Iz 53,7
Mt 27,12-14
Mesjasz pozwoli się ubiczować, znieważyć, bić, rwać sobie włosy z brody i pluć w twarz
Iz 50,6
Mt 26,67; 27,26
Jego wygląd będzie nieludzko oszpecony z powodu tortur i ciosów
Iz 52,14
J 19,1-5
Mesjasz zostanie skazany na śmierć niesprawiedliwym wyrokiem
Iz 53,8
J 18,13-22.29-32; 19,6-7.12-16
Zostanie zaliczony do złoczyńców, ponieważ weźmie na siebie grzechy innych
Iz 53,12
Łk 23,32
J 19,18
Mesjasz zostanie skazany na śmierć, choć sami sędziowie będą przekonani o Jego niewinności
Iz 53,9
J 18,38
Mesjasz zostanie w okrutny sposób zabity
Iz 53,8
Dn 9,26
Mt 27,35
Mesjasz zostanie skazany na śmierć przez ukrzyżowanie
Ps 22,17
Za 13,6
Mt 27,26
Będzie otoczony zgrają wrzeszczących pogan i złoczyńcami ze swojego ludu
Ps 22,17
Mt 27,22-23.41-43
Łk 23,36-37
Przyjaciele opuszczą Go
Ps 38,11
Łk 23,49
Mesjasz będzie nienawidzony bez powodu oraz będzie znosił obelgi i naigrawania
Ps 69,4
Iz 50,6
Ps 22,8
Łk 23,35-38
Mt26,65-67
Łk 23,13-22
Prosty lud będzie patrzył na ukrzyżowanego Mesjasza
Ps 22,18
Łk 23,35
Mesjasz będzie mężem boleści, wzgardzonym i odrzuconym
Iz 53,3
Mt 27,20
J 10,20
Łk 4,28-29; 23,11
Jednak przed tronem Jego męki królowie upadną na twarz
Iz 49,7
Mt 2,11
Flp 2,8-10
Bóg zwali na Niego grzechy wszystkich ludzi
Iz 53,6
1 J 4,10
Aby uzdrowić ludzi, On wyda swe życie na ofiarę za grzechy
Iz 53,10
J 18,11
Mt 20,28
Obarczy się całym naszym cierpieniem
Iz 53,4
1 P 2,24
Sługa Pański wynagrodzi Bogu za wszystkich grzeszników, a Bóg da Mu zwycięstwo i panowanie nad tłumami
Iz 53,11-12
J 12,27
Za grzechy swojego ludu Mesjasz zostanie zbity na śmierć
Iz 53,8
1 J 2,2
Mesjasz pozwoli się poniżyć i poprowadzić na rzeź niemy jak baranek ofiarny
Iz 53,7
J 1,29
Tak jak u baranka paschalnego Hebrajczyków, Jego kości nie będą łamane, ale rozłączone
Ps 34,21
Wj 12,46
Ps 22,15
J 19,33-36
Potraktowany jak robak, nie człowiek, pośmiewisko wszystkich, wzgardzony przez swój lud
Ps 22,7
Łk 23,35-38
Ustanowi miłość w miejsce starożytnych ofiar
Oz 6,3-6
Mt 9,9-13
Będzie przebity za nasze nieprawości
Iz 53,5
J 19,18.34
Zostanie zabity na górze Moria, czyli w Jerozolimie, tam, gdzie Bóg uratował Izaaka, który miał zostać złożony w ofierze przez Abrahama, i sam zadbał o ofiarę (figura przyszłych wydarzeń)
Rdz 22,13-14
Łk 23,33
Umierający Mesjasz będzie wzywał Boga słowami proroczego psalmu mówiącego o Jego męce
Ps 22,2
Mt 27,46
Mk 15,34
Potem ludzie patrzeć będą na tego, którego przebili
Za 12,10
J 19,37
Łk 23,47
Mesjasz na krzyżu będzie dręczony pragnieniem
Ps 22,16
J 19,28
Kiedy będzie Mu się chciało pić, podadzą Mu ocet
Ps 69,22
Mt 27,34
Mesjasz zostanie uznany za człowieka przeklętego przez Boga
Iz 53,4
Mt 27,41-43
Będą Go wyśmiewać, mówiąc: „Zaufał Panu, niech Go Pan wyzwoli, jeśli Go miłuje”
Ps 22,9
Mt 27,42-43
Będzie się modlić za swoich wrogów
Iz 53,12
Łk 23,34
Podzielą między siebie Jego szaty
Ps 22,19
J 19,23-24
Tego dnia zaćmi się słońca
Am 8,9
Mt 27,57-60
Mesjasz zostanie pochowany w grobie człowieka majętnego
Iz 53,9
Mt 27,57-60
Izrael będzie miał zatwardziałe serca i będzie ślepy wobec Mesjasza
Iz 6,9-10
J 12,37-43
Rz 11,7-8
Z powodu niegodnych pasterzy Izraela kraj będzie zrujnowany
Za 11,4-6
Mt 23,1-38
Mesjasz będzie kamieniem odrzuconym przez przywódców Izraela
Ps 18,22
Mt 21,42-44
Stanie się skałą potknięcia dla Izraela i Jerozolimy, którym królestwo zostanie zabrane i dane innemu narodowi
Iz 8,4
Ps 117,22
Za 11,4-6;8-9
Mt 21,43-44; 13,13-15
Mesjasz zostanie zabity 483 lata po wydaniu dekretu o odbudowie świątyni jerozolimskiej (czyli między 30 a 33 rokiem po Chr.)
Dn 9,24-27
Łk 3,1
Po Jego zabiciu sama świątynia zostanie zburzona przez pogańskiego króla
Dn 9,26
Ag 2
Ml 3
Mt 24,15
Świątynia zostanie odrzucona
Jr 7,12-14
Łk 21,5-6
Ciało Mesjasza nie ulegnie rozkładowi
Ps 16,9-10
Dz 13,33-37
Mesjasz zmartwychwstanie
Ps 16,8-11
Iz 53,10-11
Mt 28,6
Mk 16,16
Mesjasz zmartwychwstanie trzeciego dnia
Oz 6,1-3
Łk 24,1
J 20,1
1 Kor 15,4-8
Pan pokona śmierć
Iz 25,8
Ap 1,18;21,4
Mesjasz unicestwi śmierć
Oz 13,14
1 Kor 15,55-56
Za Jego ofiarę Bóg da Mu nagrodę królestwa i tłumy
Iz 53,12
Mt 28,18
Mesjasz wstąpi do nieba, skąd pochodzi i gdzie otrzyma wieczną władzę nad wszystkimi narodami
Dn 7,13-14
Prz 30,4
Dz 1,9-11
J 3,13
Bóg otoczy chwałą swojego Mesjasza, dając Mu władzę nad wszystkim
1 Sm 2,10
Ps 2,8
Mt 28,18
Mesjasz zasiądzie po prawicy Boga
Ps 110,1.5
Mk 16,19
1 P 3,22
Mesjasz jest Synem Bożym i Bogiem i będzie królował na wieki
1 Krn 17,11-14
Iz 9,5-6
Łk 1,30-33
Mojżesz przed śmiercią wyjawia, że pewnego dnia z powodu odstępstwa Izraela Bóg wybierze inny naród
Pwt 32,21
Rz 10,16-21
Mesjasz będzie miał nowy lud z nowym imieniem złożony ze wszystkich narodów, zawrze nowe przymierze z nowym kapłaństwem
Iz 65,15
Iz 66,18-22
Oz 1,9; 2,1; 2,25
Ps 110,4
Mt 26,28
1 P 2,4-10
Rz 10,18-20
Jednak pozostanie reszta Izraela, tak że przymierze nie zostanie zerwane
Iz 10,22
Rz 11,5
Zmartwychwstały Zbawiciel żyje na zawsze
Iz 53,10
Dn 7,14
Iz 9,6
Mk 16,20
Mt 28,20
Łk 1,31-33

Włączony w Ciało Chrystusa.

Bóg, który jest doskonałą jednością Ojca, Syna i Ducha Świętego, zapragnął połączyć w jedno swe zagubione stworzenia i wszczepić je w swe Boskie Ciało jak latorośle w krzew winny. Objawił przez to swą doskonałą dobroć, która w odpowiedzi na grzech człowieka, obdarzyła go jeszcze większą łaską. Syn Boży przyjął ciało podobne do naszego, aby skupić na sobie całe zło. Umierając na krzyżu bez winy pociągnął za sobą grzech i przeszedł noc oddzielenia od Boga. Świt zmartwychwstania przyniósł nowe życie w mistycznym Ciele Jezusa jakim jest Kościół. Przez Kościół wychodzimy z niewoli grzechu. Nie tracąc pełnej wolności, możemy wybrać przyjęcie ofiary lub jej odrzucenie. Możemy wyjść w przestrzeń światła, miłości, czystości, piękna lub powrócić do ciemności, nienawiści, brzydoty, upadku jak pies powracający do własnych wymiocin.

„Jeżeli bowiem uciekają od zgnilizny świata przez poznanie Pana i Zbawcy, Jezusa Chrystusa, a potem oddając się jej ponownie zostają pokonani, to koniec ich jest gorszy od początków. Lepiej bowiem byłoby im nie znać drogi sprawiedliwości, aniżeli poznawszy ją odwrócić się od podanego im świętego przykazania. Spełniło się na nich to, o czym słusznie mówi przysłowie: Pies powrócił do tego, co sam zwymiotował, a świnia umyta - do kałuży błota.” (2P 2,20-22)

Jedność w Jezusie czyni nas współodpowiedzialnymi za cały Kościół. Każdy nasz grzech rani całe ciało Kościoła, a każda cnota umacnia je. Nie możesz już mówić: „mój grzech, to moja sprawa”.

Twoje ciało jest mieszkaniem Ducha Świętego, więc dbaj o jego czystość, bowiem nieczystość ciała jest jak pycha dla duszy. Duch Święty jest jak delikatny ptak, który w twej pokorze i czystości będzie chętnie przebywał, lecz jeden fałszywy ruch i ukryje się. Żyjąc w grzechu, Bóg coraz głębiej będzie ukrywał się przed tobą, aż któregoś dnia odejdzie, wtedy odłączysz się od mistycznego ciała Jezusa i umrzesz jak gałąź odcięta od drzewa.

Jeśli nie modlisz się za grzeszników, pogardzasz krwią Pana Jezusa, która wylana za ciebie i innych, marnuje się kapiąc na ziemię za każdym razem, gdy grzesznik idzie na wieczne potępienie.

Będąc chrześcijaninem, spożywaj Ciało Jezusa, abyś zachował życie. Spożywając Jego Ciało bądź czysty, aby świętość Tego Pokarmu nie spopieliła twej duszy.

1.Czy jestem świadom swego wszczepienia w życie Boga?

Czy możesz powiedzieć za Świętym Pawłem?:

„Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.” (Ga 2,20)

Jeśli nie, to pora na sprzątanie duszy. Najkrótsza droga, najbardziej radykalna jest jak stromy szlak górski: Musisz wyrzucić ze swej przestrzeni wszystko co nie prowadzi do Boga. Wtedy dopiero jest miejsce na życie pełnią Ewangelii. W każdym innym przypadku będzie to szamotanina starego z nowym i ciągłe niezadowolenie z kompromisów duszy ze światem i z ciałem.

2.W jaki sposób rozwijam świadomość bycia człowiekiem Nowego Przymierza?

Świadomość jest w uśpieniu. Ciągle trzeba ją budzić. Gdy stajesz nad przepaścią pokusy, budzi się w tobie głos sumienia. Wybierasz krok w przepaść lub zawracasz. Popełniasz grzech, lub pozostajesz w łasce. Wzrastanie duchowe jest trudniejsze. To nie wybór między dobrem a złem, to próba rozeznania między czynem dobrym a jeszcze lepszym. Takiego sumienia nie otrzymuje się w jednej chwili nawrócenia. Nawrócenie jest przejściem przez ciasną bramę, jest chwilą, decyzją pójścia za Jezusem. Po przekroczeniu bramy zaczyna się prawdziwa walka, kroczenie wąską ścieżką. Nikt nie wytrwa na niej, jeśli nie będzie miał ufności w Bożą Opatrzność. Ufność rozświetla i umacnia wolę wzrastania.

3.Jakimi czynami w swym środowisku daję świadectwo identyfikacji z Jezusem Chrystusem?

Są różne środowiska. Jedne tworzą wspólnotę chrześcijańską, inne wrogą wierze. Trudno jest dać świadectwo wśród ludzi niewierzących czy wrogich wierze, gdyż w naturze ludzkiej jest lęk przed odrzuceniem. W miarę wzrastania duchowego, łaska przeważy nad naturą i łączność z Jezusem uzdolni cię w daniu świadectwa. Pamiętając o Ewangelii zadawaj sobie wciąż pytanie: „Co w danej sytuacji zrobiłby Jezus”.

(tekst inspirowany książką: Życie z Ducha Świętego jest lepsze - o. Bogdan Kocańda OFMConv - rozdział 3)